ایسنا نوشت: حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی در «سومین جشنواره ملی تجلیل از تلاشگران کیفیت کشور»، با بیان اینکه "تکریم بزرگان، تکریم بزرگی است"، افزود: اینکه از بزرگان و خوبان جامعه‌مان به نیکی یاد کنیم و اگر در قید حیات هستند با حضورشان و اگر از دنیا رفته‌اند پس از مرگشان برای آنها جلسه برگزار کنیم و یادشان را گرامی بداریم، یک نیاز عمیق در جامعه است. البته ممکن است ابتدا اینگونه در ذهن بیاید که کسانی تلاش کرده‌اند و ما با این کار از زحمات آنها تشکر می‌کنیم، اما در حقیقت تجلیل از بزرگان، نهادینه کردن خوبی در جامعه است.
وی ادامه داد: وقتی فرزندان ما ببینند که خوبی در جامعه شناخته و تشویق می‌شود و متصف به خوبی گرامی داشته می‌شود، در چشم آنها بزرگی و خوبی امری بزرگ جلوه می‌کند، در حالی که بسیاری از کسانی که از آنها تجلیل می‌شود از لحاظ روحی به نقطه‌ای رسیده‌اند که نیازی به این تجلیل‌ها ندارند؛ بلکه این ما هستیم که نیازمند وجود این تجلیل‌ها هستیم. همه باید ببینند که در چشم جامعه میان کسی که خوب زیسته و کسی که اینگونه نبوده، تفاوت وجود دارد. بنابراین اگر اینگونه به چنین مراسمی بیندیشیم، بزرگداشت‌ها فقط پاسداشت یک تجربه پیشینی نیست بلکه تلاشی برای نهادینه کردن این صفت در آینده جامعه است.
نوه امام خمینی(ره) با بیان اینکه "اگر قدر خوبی‌ها دانسته نشود و جامعه، در ظاهر میان خوبی و بدی تمایز قائل نشود، گرفتار تندبادها می‌شود"، تصریح کرد: اگر تصور کنیم که بقای یک دشت با چند درخت یا یک درخت تناور تداوم می‌یابد، اشتباه کرده‌ایم؛ زیرا در آن صورت زمین خشک می‌شود و بقای همان تک‌درخت هم در این است که درختچه‌هایی در کنار آن رشد کنند و دیده و شناخته شوند. کسانی که خواسته یا ناخواسته سرمایه‌های یک ملت را با دیده تحقیر یا توهین از بین می‌برند، در حقیقت بُن‌مایه‌های آن جامعه را نابود می‌کنند و کافی است که یک نسیم کوتاه برخیزد تا آن دشت پر از گرد و غبار شود که همگان در این مسأله متهم هستند؛ آنها که چیزی نگفتند هم متهم هستند.
وی یادآور شد: مولانا غزلی زیبا دارد که این «دهان بندی» را به خوبی توصیف می‌کند؛ اینکه ما در مقابل هجمه به یک شخصیت بزرگ دهان‌بندی و سکوت کنیم، چیزی از ارزش او نمی‌کاهد، بلکه جامعه را دچار چنان خسرانی می‌کند که چندی پس از آن، شما با یک ملت بی‌هویت رو‌به‌رو هستید. «چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم/که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون». کسانی که قدر بزرگان را می‌دانند اگر پاسدار حرمت پیشینیان نشوند نتیجه همین می‌شود که مولانا می‌گوید و در نتیجه «زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد/به هر تخته فروریزد به گردش‌های گوناگون».
سیدحسن خمینی با بیان اینکه "جامعه‌ای که قدر گذشتگان، ارزشمندان و تلاشگران خود را نشناسد و ارزش پیشینیان خود را به تاراجِ زبان‌بازی‌های بچه‌گانه بسپارد، محتوم است که در آینده ارزشی برایش نمی‌ماند"، تاکید کرد: افراط گری، چپ و راست نمی‌شناسد؛ شاکله‌اش از بین بردن خوبی‌های گذشتگان و خرد کردن نام نیک پیشینیان است.
یادگار امام در ادامه گفت: جامعه‌ای که همه در آن «متهم» و هرکس از زاویه‌ای «بد» است، آینده‌اش در دست چیست؟ همه داوری‌های ما باید با محور آینده خودمان باشد. البته «سرفرازی، دشمن بسیار دارد در کمین/تا بود روشن مدار شمع، بر لرزیدن است» شعله شمع همیشه تکان می‌خورد، ولی مهم این است که «بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد/ بلکه آتش بر همه آفاق زد»؛ زیرا بی‌ادبی از بین برنده یک فرد نیست، از بین برنده ارزش‌های یک جامعه است.
وی با طرح این پرسش که "مگر می‌شود انسان ببیند پشت سر چه دریایی از داشته‌ها و ارزش‌ها دارد، اما چشم بر روی آنها ببندد؟" افزود: بنابراین، امثال این جلسه پاسداشت چند تن از بزرگان ما هست، اما تنها این نیست. این جلسه پاسداشت بزرگی در جامعه و مصداقی برای پاسداشت خوبی و نهادینه کردن آن برای آیندگان است. در احکام دینی هم عناوین زیادی در این مورد هست و حتی یکی از حقوقی که انسان‌ها بر هم دارند شرکت در تشییع جنازه همدیگر است؛ زیرا باید معلوم شود که انسان خوب در این جامعه تکریم می‌شود؛ تکریم خوب، تکریم خوبی است.
سیدحسن خمینی در پایان با اشاره به تقدیر از عبدالله جاسبی گفت: تلاش وی در تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی بر کسی پوشیده نیست و به عنوان کسی که به نوعی در این مجموعه هستم، متوجهم که در دانشگاه آزاد چه کار بزرگی انجام شده است و امیدوارم این جلسات زمینه تکریم بزرگی را در جامعه فراهم کند.
بر اساس این گزارش، در پایان این جلسه که در مرکز همایش‌های سازمان صداوسیما برگزار شد، با حضور یادگار امام از شماری از برگزیدگان با اهداء لوح سپاس و تندیس‌های زرین در جشنواره قدردانی شد.
عبدالله جاسبی، مجید انتظامی، محمود فرشچیان و مجید سمیعی از جمله کسانی بودند که با حضور یادگار امام از آنها تقدیر شد. لوح تقدیر و تندیس طلای فرشچیان و پروفسور سمیعی هم به دلیل عدم حضور آنان در کشور، به نماینده و خانواده آنان اهدا شد.
